22 Şubat 2014 Cumartesi

Mutlu sona beş kala

Benim gereksiz yere çok taktığım ama kızımın bir o kadar profesyonelce yaklaştığı tuvalet iletişimi devrimizde mutlu son iyice yaklaşıyor. Asya artık gün içinde ihtiyaçlarını lazımlığında gideriyor, geceleri ise hala bezli. Bana bu süreçten önce sorsaydınız, ikisini bir arada halletmek en mantıklısı derdim ama yine büyük konuşmuş olurdum. Söz konusu çocuk olduğunda büyük konuşmamayı öğrenmiş bulunuyorum. Biz bu süreci, bolca sabır, güler yüz ve sakinlikle atlattık. Bu aşamaya bu kadar kısa sürede geleceğimizi ben de tahmin edemezdim ama ortalama 1 haftada kızım lazımlığına alıştı. Umarım geceler de hallolur. Bu akşam onu yatırırken içimi tuhaf bir hüzün kapladı, büyümüş olması hem çok güzel hem de hüzünlü. Bazen kendimi gelecekte görüyorum, Asya'nın geçmişine bakarken. Zaman çok tuhaf bir algı, tanımlaması zor ve gerçekten nasıl geçtiğini hiç anlayamıyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder