4 Mayıs 2013 Cumartesi

Ayrı odaların insanlarıyız

Doğduğundan beri ilk defa dün Asya'yla ayrı odada yattık. Onu bilmem ama bende müthiş bir ayrılık kaygısı oluştu. Bebefon olmasına rağmen ya duymazsam diye uyuyamadım. Sürekli onu düşündüm, kabus gördüm. Bu arada da Asya 1'de 3'de ve 6'da olmak üzere üç kez kalktı. İlk ikisinde emzirmeden geri yatırdım ama saat 6'da emzirdim. Aslında bir bakıma sorunsuz bir gece oldu ama arada uyandığında boynuma sarıldı ve bırakmak istemedi. Umarım bu süreç çok uzamadan geçer.  Kızçem en yakın zamanda alışır tek yatmaya. Umarım ben de alışırım tabi.
Bu akşam da arkadaşımızın nişanı için Torbalı'ya geldik.Asya'yı anneannesiyle evde bıraktık. Ayrılmak istemedi ve buraya geldiğimizde Asya'dan bir ay büyük adı Asya olan bir bebek gördük. Annelik tam bir vicdan azabı durumu. Nasıl çocuklar annelerinden ayrılamıyorlarsa anneler için de bu ayrılık çok zor oluyor.

3 Mayıs 2013 Cuma

Değişim

Asya'ya hamileyken onun 6 aydan sonra kendi odasında yatmasını istiyordum. Hatta doğum yaptıktan sonra bile o yaz odasını ayırmayı düşündüm. Ancak gerek evimizin koşulları gerekse benim üşengeçliğim buna mani oldu. Asya bizim odamızdaki kendi beşiğinde ya da yanımızda yattı. Bugün ani bir kararla park beşiğini kendi odasına aldım. Odasında zaten büyüyen beşiği var ama ondan tırmanabiliyor, en yakın zamanda onu da büyütüp büyük çocuk yatağı yapmayı planlıyorum. Böyle önemli değişimler aslında pat diye yapılmaz ama öyle de olmayınca yapılmıyor işte.

Ben anne olmadan önce çocukların kendi odalarında yatmaları gerektiğini savunurdum, kesinlikle anne babasının yanında yatmayacak. Şimdi buradan ben doğduğum andan beri kendi odamda yatmışım gibi anlaşılmasın. Ben iflah olmaz bir anneci olduğumdan baya eşşek kadarken bile annemle yatardım. Ama nedense kendi çocuğum ve tüm çocuklar yalnız yatmalı gibi bir algı vardı bende. Sonra Asya'ya yatmaya başladım. Onun o ayakları ağzımda, kafamda, böğrümde dururken uyumak o kadar keyifli geldi ki bırakamadım. Ama artık sırtım, boynum, belim ağrımaya başladı yamuk uyumaktan ve Asya da uykusu hafif bir çocuk küçük bir gürültüde hemen uyanıyor. Umarım bu süreci kolay atlatırız, daha sırada meme ve tuvalet eğitimi var. Bana şans dileyin......

2 Mayıs 2013 Perşembe

Dönüşüm muhteşem olacak!!!(mı?)

Evet, biraz iddalı oldu. Ben de farkettim ama öyle de olmasını istedim:) bloğuma dönüş sebebim aslında bir bakıma deli anne ve onun neden blog yazmalıyız ile ilgili blog yazısı.  Aslına bakarsanız, adımdan da anlaşılacağı üzere ben oynarım;) konuşurum yani bol bol. Yazma kısmım eksiktir biraz. Buna rağmen içimde hep bir yazma isteği. Şimdi böyle yazınca da yeni yetme yazarlar gibi oldum. Halbuki benim kocam yazar, şöyle bir ders alsam diyorum ondan:)) her neyse bloğa dönmeye çalışıyorum sonuç olarak. Öylesine, kendi çapımda:) bakalım bu kez istikrarlı davranıp yazabilecek miyim? Şimdi okuduğum kitabın da etkisinde kalarak (zorba) hayda bree!!!!