Doğduğundan beri ilk defa dün Asya'yla ayrı odada yattık. Onu bilmem ama bende müthiş bir ayrılık kaygısı oluştu. Bebefon olmasına rağmen ya duymazsam diye uyuyamadım. Sürekli onu düşündüm, kabus gördüm. Bu arada da Asya 1'de 3'de ve 6'da olmak üzere üç kez kalktı. İlk ikisinde emzirmeden geri yatırdım ama saat 6'da emzirdim. Aslında bir bakıma sorunsuz bir gece oldu ama arada uyandığında boynuma sarıldı ve bırakmak istemedi. Umarım bu süreç çok uzamadan geçer. Kızçem en yakın zamanda alışır tek yatmaya. Umarım ben de alışırım tabi.
Bu akşam da arkadaşımızın nişanı için Torbalı'ya geldik.Asya'yı anneannesiyle evde bıraktık. Ayrılmak istemedi ve buraya geldiğimizde Asya'dan bir ay büyük adı Asya olan bir bebek gördük. Annelik tam bir vicdan azabı durumu. Nasıl çocuklar annelerinden ayrılamıyorlarsa anneler için de bu ayrılık çok zor oluyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder